De juiste schrijfwijze.

Tijdens het schrijven van mijn blogberichten kwam ik soms in de moeilijkheden met spelling en zinsbouw. Om deze problemen op te lossen, ging ik op zoek naar de juiste schrijfwijze op het internet.

Mijn moeilijkheden waren:

wilden of wouden?	http://taaltelefoon.vlaanderen.be/nlapps/docs/default.asp?id=2193 https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/wilden-wouden-wouen-wouwen
cocosnoot of kokosnoot?	http://woordenlijst.org/zoek/?q=kokosnoot&w=w
gelde of gold?	http://www.mijnwoordenboek.nl/ww.php?woord=gelden http://www.majstro.com/Web/Majstro/taleninfo/CompDut/onregww_gelden.php?gebrTaal=dut
, zodat of . Zodat?	http://wp.digischool.nl/nederlands/home/samengestelde-zin-hoofdzin-bijzin/
Gps of GPS?	http://www.vandale.be/opzoeken?pattern=gps&lang=nn#.UslXrPTuKQw http://woordenlijst.org/zoek/?q=gps&w=w

Het schrijven van deze blog was voor mij een goede oefening om mijn taalvaardigheid te verbeteren. Door mijn dyslexie is het voor mij niet altijd vanzelfsprekend om correct Standaardnederlands te schrijven, zowel wat spelling als zinsbouw betreft. Voor mij zijn de online woordenboeken een grote hulp omdat je daar steeds de laatste aangepaste versie vindt. Door het opzoeken van deze woorden verrijk ik ook mijn taalkennis.

Taalattitudes bij kinderen.

De eerste enquête nam ik af bij een jongen van het vijfde leerjaar. Ik legde de opdracht uit en hij knikte dat het goed was. Ik dacht dat hij het derde fragment niet zo goed zou verstaan omdat ik al gehoord had dat zijn ouders Standaardnederlands spraken. Ik liet hem de drie fragmenten horen. Ik was verbaasd dat hij het derde fragment duidelijk begrepen had. Hij vertelde mij dat dat komt doordat zijn opa ook zo praat! We moesten even samen lachen. 

Toen stelde ik hem de vragen en vaak kreeg ik de reactie: hoe moet ik dat nu weten?! Ik maakte hem duidelijk dat er geen foute antwoorden waren. De twee andere kinderen waarbij ik de enquête afnam, hadden al moeite bij het verstaan van de tussentaal, laat staan het dialect. Ik liet de laatste twee fragmenten meerdere keren horen maar ze verstonden er maar weinig van. Ik vond dit positief want zo stelde ik vast dat kinderen toch nog opgevoed worden met het Standaardnederlands. 

Opdracht taalenquête.

Voor taalvaardigheid kregen we de opdracht om bij drie kinderen een taalenquête af te nemen. Ik belde spontaan naar de coördinator van De Bond of zij kinderen in de omgeving wist die voldeden aan de voorwaarden. Al snel kreeg ik drie telefoonnummers van ouders die mij graag wilden helpen en dus maakte ik een afspraak met hen. 

Het kind kreeg een prent voor zich met daarop een bos, sneeuw en een bankje. De opdracht hield in dat het kind drie fragmenten te horen kreeg, verteld door een meester. Het ene fragment was in het Standaardnederlands, het tweede was tussentaal en in het derde fragment sprak de meester dialect. Daarna moest het kind enkele vragen beantwoorden.

Observatiedagen in De Vlieger in Zwevezele.

Om kennis te maken met de kleuterklas mochten we enkele dagen gaan observeren in een klasje. De school straalde een aangename en warme sfeer uit. Ik kwam terecht in een derde kleuterklas, in De Vlieger in Zwevezele, vol met nieuwsgierige kleuters. Ik vond het fantastisch dat ze ’s morgens op de speelplaats al spontaan naar mij kwamen om te vragen wie ik was en wat ik daar kwam doen. Ik vertelde dat ik naar hun school kwam, om net zoals hun juf D., een juf te worden. 

Toen al de kleuters braaf in de kring zaten, vertelde juf D. wie ik was en wat ik zou doen. De kleuters keken mij vol verbazing aan. Al vlug ontstond er een warme sfeer tussen de kleuters en mij. Enkele vroegen of ik kwam meespelen op de speelplaats, natuurlijk kon ik geen neen zeggen! Daar stond ik dan op de speelplaats, zakdoekje leggen te spelen. Voor ik het wist stonden er meer dan dertig kleuters rond mij om mee te spelen! Een fantastisch gevoel. Al na de eerste observatiedag was ik ervan overtuigd dat ik de juiste studiekeuze had gemaakt.

Zelfgemaakte muziekinstrumenten.

Voor muziek kregen we de opdracht om tien muziekinstrumenten zelf te maken, een hele uitdaging! Op weg naar huis had ik al een aantal ideeën in mijn hoofd. Ik ging zo snel mogelijk naar de winkel om het nodige materiaal te kopen zoals glitters, lijm, papier, kokosnoot,… Toen ik thuis kwam wou ik direct beginnen aan deze opdracht omdat ik zeer graag knutsel. 

Ik nam eerst grondig de opdracht door om te weten wat er allemaal verwacht werd. Om nog meer ideeën op te doen ging ik op zoek naar voorbeelden die mij inspireerden. Met een vleugje zelfgekozen muziek begon ik vol zelfvertrouwen en enthousiasme mijn instrumenten te maken. De tijd vloog voorbij. Het eindresultaat mocht er zijn. Ik was fier op mijn prestatie en de muziekinstrumenten klonken zoals het hoorde. Opdracht geslaagd! 

Schuddoosjes

Schuurblokjes

Bellenkransen, kokofoon en  fietsbellen

Trommels en rasp

Schellenraam 

Het mysterie van de blauwe pijlen in Mivalti.

Op donderdag 10 oktober 2013 kregen we onze eerste opdracht voor muzische grondhouding (spannend!). Meneer Coorevits gaf ons het boek: "Het raadsel van de blauwe pijlen".

Vol spanning lazen we samen het verhaal. Ik vond het wat onwennig maar na wat brainstormen gingen we vlug aan de slag. We wilden iets anders dan het normale toneel. Toen we in de bibliotheek van onze school liepen, groeide het idee om met levende poppen te werken. Om ons beter te kunnen inleven gaven we de personages uit het boek een andere naam en voegden we er ook enkele nieuwe personages aan toe. We schreven passende dialogen voor de verschillende personages.

Het koste veel moeite om onze ideeën te bundelen maar door veel wikken en wegen kwamen we tot een gemeenschappelijk besluit. Op dag één schreven we vooral de grote lijnen uit. Met veel vallen en opstaan oefenden we de week nadien ons toneel. De techniek met de handpoppen verliep niet altijd even vlot.

De avond van het optreden in Mivalti hadden we allemaal een beetje stress. Gelukkig konden we onze zenuwen beheersen en ons verhaal brengen zoals gepland. Ondanks het feit dat er op het laatste moment iemand wegviel in ons groepje, bleven we kalm om alles tot een goed einde te brengen. De avond van het optreden was een hele belevenis voor mij, het was namelijk de eerste keer dat ik op een echt podium stond. Ik vond het een zeer aangename ervaring.

Mijn beeldkoffer: de leeuw in 3D.

http://zoeken.deinze.bibliotheek.be/detail/David-Melling/Net-als-mijn-papa/Boek?itemid=|library/marc/vlacc|7330222

Voor beeld kregen we de fantastische opdracht om een koffer te schilderen in onze eigen stijl. Er gold maar één regel: de afbeelding mocht geen bekend figuur zijn. Zo kon ik natuurlijk mijn fantasie de volle loop laten gaan. Ik ging op zoektocht in de bibliotheek van Deinze, om zo leuke figuren te ontdekken en ideeën op te doen.

Mijn ogen vielen op het boekje: "Net als mijn papa". Het boekje gaat over een welpje dat net zo wil worden als zijn papa. Ik vond de kaft van het boek zo mooi van kleur en tekening dat ik besliste om daar iets mee te doen! Ik wilde iets anders dan enkel een afbeelding op een koffer. Ik wilde iets in 3D. Ik besloot om mijn leeuw een echte staart te geven en zijn neus in vilt te doen, zodat de kleuters eraan kunnen voelen. Dit is het eindresultaat: 

Tweedaagse in het sprookjesachtige bos van Loppem.

Ik herinner het mij alsof het gisteren was. We mochten op tweedaagse naar het sprookjesachtige bos in Loppem! http://www.hopper.be/nl/jeugdverblijf/merkenveld

In de auto hadden we al dolle pret omdat de gps ons steeds de verkeerde richting aangaf. Eindelijk aangekomen in Loppem, keken we er enorm naar uit om twee dagen bezig te zijn met muziek, beweging, taal, drama en beeld. We kregen zo uitgebreid de kans om met deze verschillende domeinen kennis te maken, maar ook om elkaar beter te leren kennen door de vele samenwerkingen. We sliepen per klas in één grote kamer met verschillende stapelbedden, dit zorgde natuurlijk voor sfeer en gezelligheid!

Door de vele verschillende opdrachten werden al onze zintuigen geprikkeld. Enkele van deze opdrachten waren:

 -Het maken van een masker met kranten.

 -Het uitbeelden van een sprookje.

 -Verschillende spelen in het bos.

 -Toneel en zang.

Kortom teveel activiteiten om op te noemen. Er ontstond een zeer warme sfeer tussen de medestudenten en we moesten met spijt afscheid nemen van het bos. Het was een tweedaagse om nooit te vergeten!

Welkom!

Dag beste bloggers 

Mijn naam is Elise Depraetere en ik ben negentien jaar.
Ik studeer voor kleuterjuf in Vives in Tielt.
De komende drie jaar neem ik jullie graag mee in de wonderlijke wereld van de kleuterklas!
Reacties zijn altijd welkom. Veel leesplezier toegewenst!